reality check

Reality Check

Ik ben afgelopen maandag 27 geworden. Hiep hiep hoe slaan we dit over? Het is niet dat ik een probleem heb met ouder worden, of er ouder uitzien. Dat komt misschien ook doordat ik zonder make-up gemiddeld 15 wordt geschat, maar dat terzijde. De reden dat ik het niet leuk vind om ouder te worden, is de tijd die zo ontiegelijk hard gaat.

Toen ik een jaar of vijftien was, had ik mijn hele toekomst voor mezelf uitgestippeld. Tegen de tijd dat ik achttien zou zijn, zou ik de liefde van mijn leven hebben gevonden. Vijf jaar later zou ik de eerste mini me op de wereld zetten, en het opvoeden zo goed mogelijk proberen te combineren met mijn carrière in wat dan ook. “Rijk” worden was nooit een must, maar financiële stabiliteit paste wel in het plaatje. We zouden koophuisje, boompje, beestje wonen en uiteindelijk trouwen. Hoor hier nu zo’n faal geluid. Tijd voor een reality check.

Was ik te dromerig? Optimistisch? Naïef? Of gewoon te jong? Over mijn vorige relaties zal ik niet beginnen. Die waren niet zoals ik me voorstelde dat het zou moeten zijn. Ik stortte me vanaf mijn achttiende volledig op het oprichten van mijn entertainment bedrijf, ten nadele van mijn studie journalistiek. Dat is de keuze die ik destijds heb gemaakt, omdat ik dacht dat ik het allemaal wel samen aankon. Men zegt altijd dat je nergens spijt van moet hebben, wat een bullshit. Spijt is wellicht een te zwaar woord, maar had ik het anders gedaan als ik het over kon doen? Zeker weten. Natuurlijk heb ik ontzettend veel geleerd van het runnen van mijn bedrijf, maar dat neemt niet weg dat ik het kortzichtig van mezelf zou vinden als ik nu niet kon reflecteren en eerlijk kan toegeven dat ik het liever anders had gedaan.

Terwijl ik van de buitenwereld continue complimentjes ontving over hoe ik op zo’n jonge leeftijd mijn bedrijf, studie en eigen huis had, zag niemand hoe ik met moeite mijn hoofd boven water hield. Ik ga er geen dramatisch verhaal van maken, maar je wordt op deze manier geleefd. Ineens ben je drieëntwintig en heb je voor je gevoel geen stap vooruit gezet. Inmiddels is het allemaal minder knap wat je voor elkaar hebt gekregen. Het heeft uiteindelijk tot vorig jaar geduurd om mijn motivatie terug te vinden en mijn studie weer op te pakken. Wederom waren mensen vrijgevig met hun complimentjes. ‘Super knap dat je het weer hebt opgepakt’. Bedankt, maar nee. Het is niet knap als je na zeven jaar nog bezig bent. En het is ontzettend confronterend om je stagebegeleider te ontmoeten en erachter te komen dat jullie in hetzelfde jaar zijn begonnen. Niet alles hoeft supergoed of heel erg slecht te zijn. Dit is gewoon wat het is. Dat mijn vroegere toekomstbeeld afwijkt van de realiteit is ook gewoon oké. Mijn vader maakt er weleens grapjes over. Hij zegt dan, ‘Dat is het leven. Weet je nog hoe je vroeger dacht dat het allemaal zo simpel was.’

Oudere mensen, (lees hier vanaf je eigen leeftijd +2) vinden het onzin als je aangeeft dat je “al” zo en zo oud bent geworden. Om de enige reden dat ze zichzelf oud vinden. En dat zou betekenen dat ze dan nog ouder zouden zijn. Ik ben misschien wel te bewust van mijn leeftijd momenteel, omdat ik het gevoel heb dat ik afgelopen jaren een beetje stil heb gestaan. Maar nu maak ik mijn studie af, ga ik trouwen, hebben we het over huizen en kinderen en gaat alles ineens in een sneltreinvaart. Voor het eerst sinds een lange tijd zal mijn leven echt gaan veranderen. Ik vind het spannend en eng. Vooral omdat ik voor mijn gevoel volgende week wakker word en het dan 2023 is.

Al deze nieuwe keuzes die ik de afgelopen tijd heb gemaakt, leiden tot één conclusie. Ik wil mijn dagen bewust meemaken. Het gevoel hebben dat ik ruimte heb om te ademen. Kunnen zeggen wat ik hoorde en zag toen ik buiten liep. In plaats van me afvragen hoe ik ineens weer thuis ben gekomen. Voor de duidelijkheid, ik heb het over wanneer je even met je gedachten op een andere planeet zit. Niet wanneer je te veel gedronken hebt. Ik ben misschien “al” zevenentwintig, maar ik heb ook nog een heel onbekend leven voor me. En ik denk, dat het me moet lukken om daar gevoelsmatig langer over te doen dan de afgelopen jaren.

LEES OOK:

‘X’ als registratie paspoort
Geen M of V, maar X
alleen zijn jamy joy blog
Niet alleen kunnen zijn
prostitutie
GIRLZ: Story of my life

5 gedachten over “Reality Check”

  1. lieve JJ weer een geweldig leuk stukje wat je heb geschreven.
    en we weten toch allemaal dat het nooit of bijna nooit zo gaat als we hopen of hebben uitgestippeld .
    maar met tijd en wijl komen we er altijd dus gelukkig ook jij .
    ik volg je al heel lang eigenlijk en met volgen bedoel ik niet stalken he dat weet je .
    en ben altijd trots op wat jij presteert en ook de toekomst plannen zien er goed uit voor jou en Nick .
    voor jullie wens ik alle liefde en geluk maar vooral ook plezier xx

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s