Ik vond het best spannend, maar als andere vrouwen het kunnen, kan ik het ook denk ik altijd maar. Op advies van mijn huisarts belde ik om een afspraak te maken voor een HPV-uitstrijkje. ‘Wilt u bij de dokter of bij de assistente?’, vroeg de receptioniste. Als ik dan toch mag kiezen, ga ik liever bij een vrouw. De assistente it is. Ik had alle vertrouwen in haar kwaliteiten. Hoe moeilijk kan het zijn om met een lang wattenstaafje een beetje in m’n flamoes te wroeten?
Jeetje wat was de situatie ongemakkelijk. Niet door haar roer-skills hoor, die waren prima. Maar het proces dat eraan voorafging was nogal knullig. Tijdens haar uitleg kwam er tot twee keer toe iemand binnenlopen. ‘Maak je geen zorgen, de deur gaat op slot wanneer we beginnen’, zei ze. Ze kwam haar belofte na en ik mocht me uitkleden. Ik wilde er net voor gaan liggen toen ik ineens recht voor me een raam zag. Het gebouw er tegenover was weliswaar niet heel dichtbij, maar toch. De assistente zag aan mijn gezicht dat zij de enige was die een uitnodiging had gekregen voor mijn kijkdoos en sloot de luxaflex. Ze verzocht me om te gaan liggen en pakte het uitstrijk kitje erbij. Terwijl ik rustig naar mijn buik aan het ademen was om te ontspannen, hoorde ik haar ineens ‘Dat is gek’ zeggen. Ik keek de assistente tussen mijn benen door aan. ‘Wat is er gek? Is er iets mis met mij?’. ‘Nee, de spulletjes zijn niet compleet, ik pak even een nieuw setje.’ Top, als je me zoekt, ik lig hier. Tegen de tijd dat ze eindelijk dat middeleeuwse werktuig – ook wel bekend als eendenbek – erbij pakte, was ik allesbehalve ontspannen. Ik kreeg een flashback naar vier jaar geleden toen ik mijn spiraal liet zetten. Wat een hel, dat dat nog niet verboden is snap ik nog steeds niet. Maar goed ik heb het overleefd, net als mijn uitstrijkje. Achteraf valt het allemaal ook wel weer mee.
Toch merkte ik dat het psychisch impact op me had gemaakt. Ik had de dagen erna geen behoefte aan seks. Sterker nog, ik keek er zelfs een beetje tegenop. Dit gevoel vervaagde gelukkig wel toen ik een positieve uitslag had gekregen. Mijn vriend en ik doken het bed in, maar al vrij snel kreeg ik een buikpijn die ik nog nooit eerder had ervaren. Het was alsof mijn lichaam van binnen werd samengetrokken. Instinctief ging ik in de extended child pose liggen. Het was de enige positie waarin ik de pijn kon verdragen. Een bekkenbodemtherapeut legde telefonisch uit dat mijn slijmvlies waarschijnlijk was aangetast tijdens het uitstrijkje en dat mijn lichaam hierop reageerde door zich extreem aan te spannen. Een vaginale massage (hierover binnenkort meer) zou helpen de spieren te ontspannen, en it did. Ik was ontzettend dankbaar dat mijn vriend geduldig, begripvol en behulpzaam was in deze situatie. Ik had nooit gedacht dat ik, iemand die open schrijft en praat over seks, in zo’n situatie terecht zou komen. Maar dit bewijst maar weer dat het iedereen kan overkomen. Het maakt eigenlijk ook niet uit waarom het op de een meer impact heeft dan op de ander, zolang je maar naar je eigen lichaam luistert.
Als het om uitstrijkjes gaat wordt er meer dan ooit tevoren bewustwording gecreëerd. &C’s februari issue ‘Zeg eens Vagina’ ging bijna nergens anders over en ook de nieuwe LINDA. ‘In je broekje’ pakt het onderwerp aan. Ondanks mijn minder prettige ervaring ben ik een groot voorstander. We gaan naar de tandarts, de schoonheidsspecialiste, pedicure en de kapper. Zoveel verschillende specialisten voor delen van ons lichaam, waarom dan ook niet naar de gynaecoloog? Natuurlijk hoef je niet zonder klachten met de benen wijd. Maar luister naar je vajayjay en schaam je niet om langs te gaan wanneer dit wel nodig is. Als we het dan toch over verzorging down under hebben, met deze 5 tips zorg je extra goed voor je poes.
LEES OOK: